දෙවන පරිච්ඡේදය-තානායම්කරු
ඔහු අඩි හතක් පමණ උස්වූ රැලි නැගුන හා දුඹුරු පැහැ මුහුනකින් යුතු විශාල මිනිසෙකි.ඔහුගේ කලු පැහැ ගනකම් කොන්ඩය දෙඇස් උඩින් හා කන් දෙපසින් නොසැලකිලිමත් ලෙස පහලට වැටී තිබිනි.අශ්වයෙකු සතු ජවය,ඔහුගේ පලල් ශක්තිමත් උරහිස් වලින්ද මහත් වූ බාහු යුගලයෙන් හා ඔහුගේ දනහිස තෙක් දික් වූ විශාල දෙ අත් වලින්ද පිලිඹිබු විය.ඔහුගේ නාසය ඉදිරියෙන් වක් වී මුව දෙසට නැමී තිබුනේ කලක් හොද තත්ත්වයෙන් තිබි නමුත් දැන් ගිලා බැස පහල යොමු වී ඇති බවක් පෙන්නුම් කරමිනි.එහෙත් ඔහුගේ කලු පැහැ දෑසෙහි ගැබ්වී තිබූ යමක් ඒවටා සමේ රැලි ගැසීම නිසා ඇතිවූ ඉරි සියල්ල මකා දැම්මේය.ඔහු තුල ඉතිරිව තිබූ අලන්කාරම උපාන්ගය වූවේ ඔහුගේ දත් දෙපලයි.ඒවා ඉතා හොද තත්ත්වයෙන් සුදු පැහැයෙන් යුතුව තිබුනෙන් ඔහුගේ සිනහව පැහැදිලිව ඔහුගේ දුඹුරු පැහැ සමේ කැපී පෙනෙන්නට විය.එහෙත් එය මහත් අමානුශික, දුශ්ට සිනහවක් විය.
"හොදයි එහෙනම්.ඔයායි මේ මේරි යෙලන්" ඉදිරියෙන් ඇය වසාගෙන සිටගෙන, හිස ඇය දෙසට නවාගෙන ඇයව වඩා ලගින් නිරීක්ශනය කරමින් සිටි ඔහු අවසානයේ කීවේය.
"ඔයා මෙච්චර දුර කතර ගෙවාගෙන ඇවිත් ඉන්නේ ජොස් බාප්පාව රැක බලාගන්නයි එහෙනම්.මම කියන්නේ ඒක හරිම හොද වැඩක්"
ඔහු නැවතත් සිනාසෙන්නට විය.ඔහුගේ සිනාවෙන් මුලු නිවසම දෝන්කාර දෙන්නට වූ අතර එය මේරිගේ තෙහෙට්ටුවෙන් හා කන්සාවෙන් යුත් සිතට කස පහරක් බදු විය.
"කෝ පේශන්ස් පුන්චි අම්මා?"
සීතල ගල් ඇල්ලූ පොලවකින් හා පටු තරප්පු පෙලකින් යුතුව ඇය වටා වූ අදුරු පැසේජය දෙස බලමින් ඇය ඇසුවාය.
"එයා මාව අද බලාපොරොත්තු උනේ නැත්ද එහෙනම්"
"කෝ පේශන්ස් පුන්චි අම්මා!!" ඇයගේ ස්වරයෙහි වූ උස් පහත් වීම් අනුකරනය කරමින් ඔහු කීවේය.ඉන්පසු ඔහු තරප්පු පෙල දෙසට හිස යොමු කොට "පේශන්ස්"යි කියමින් කෑගසන්නට විය. "ඔයා මොකද කරන්නේ?මෙන්න මේ කෙල්ල ඇවිත් ඔයාව ඉල්ලලා අඩනවා.එයාට මාව දැන්මම එපා වෙලා වගේ"
එම තරප්පු පෙල ඉහලින් ශබ්දයක් ඇසිනි.දෑතින් දෙඇස් දීප්තිමත් ආලෝකය වෙතින් මුවා කරමින් තරප්පු පෙළ බැස ආවේ කාන්තාවකි.ඇගේ උරහිස තෙක් දිගු අළු පැහැයට හැරෙමින් තිබූ තුනී කෙස් කලඹ මත කැප් තොප්පියකි.ඇගේ දෑස් සැමවිටම ප්‍රශ්න අසන්නක් බදුවූ විසල් ඒවා වූ අතර නිරන්තරයෙන්ම තොල් පෙති එකිනෙක තදකර ගැනීමත් නැවත ඉහිල් කිරීමත් ඇගේ පුරුද්දක් විය.ඇය හැද සිටියේ කලකට පෙර රත් පැහැයෙන් යුතුව තිබි නමුදු දැන් පාට දියවි ගොස් රෝස පැහැයට හැරී ඇතැයි සිතිය හැකි පරණ, ඉරි සහිත සායකි.
මේරි මහත් සිත් වේදනාවකින් කිසිවක් නොකියා ඇය දෙස බලා සිටින්නට විය.මේ අසරණ සත්වයා ඇගේ සිහින වල සිටි රූමත් පේශන්ස් පුන්චි අම්මාද?!
මෙවන් ඇදුම් වලින් සැරසී, පමනට වඩා අවුරුදු 20ක් පමන වැඩිමහලු පෙනුමකින් යුත් මැය?
එම කුඩා කාන්තාව තරප්පු පෙල බසිමින් ශාලාවට පැමිණියාය.ඉන්පසු මේරිගේ දෑත ඇගේ දෝතට ගෙන ඇය දෙස ලන්වී මහත් උනන්දුවෙන් බැලූ ඇය "ඔයා ඇත්තටම ආවාද?"යි කෙදිරුවාය.
"මේරි යෙලන්.එහෙම නේද?මගේ අක්කාගේ දරුවා"
මේරිගේ මව තම නැගණිය දැකීමට ජීවතුන් අතර නොමැති වීම ගැන ඇය දෙවියන්ට ස්තූති කලාය.
"මගේ ආදරණීය පේශන්ස් පුන්චි අම්මේ" ඇය මහත් දයාවෙන් කීවාය. "මට හරිම සතුටුයි ඔයාව ආයිත් දකින්න ලැබුනු එක ගැන.කොච්චර කල් ගත උනාද ඔයා අපිව බලන්න හෙල්ෆෝඩ් වලට ඇවිත් ගිහින්"
කාන්තාව එක වරම ඇයව තදින් වැලදගෙන ඇගේ දෙඋරහිස තුල හිස හොවා හඩ නැගෙන සේ මහත් බයෙන් හඩන්නට විය.
"අපෝ!! ඕක නවත්තනවා" ඇගේ සැමියා කෑගැසුවේය. "ඔහොමද මේ කෙල්ලව සාදරයෙන් පිලිගන්නේ? මොකද්ද දැන් අඩන්න තරම් වෙලා තියෙන්නේ.මෝඩි.මේ කෙල්ලට කන්න මොනවාහරි ඕන බව පෙන්නෙ නැත්ද? කුස්සියට ගිහින් මෙයාට කන්න මස් ටිකකුයි බොන්න මොනවා හරියි දෙනවා"
පේශන්ස් පුන්චි අම්මා තම සිත ආයාසයෙන් පාලනය කරගත්තාය.ඉන්පසු මේරිට මග පෙන්වමින් තවත් අදුරු පැසේජයකටත්.ඉන්පසු කුඩා ගිහි උදුනකින් සමන්විත මුලුතැන් ගෙයටත් ඇතුලු වූවාය.
"ජොස් බාප්පගේ කථා ගණන් ගන්න එපා"
ඇය කීවාය.
ඇයගේ ස්වරූපය සැනෙන් වෙනස් වූයේ හින්සා පීඩා හා කෲරකම් හමුවේ පුරුදු පුහුණු කරන ලදුවු,තම ස්වාමියා වෙත ප්‍රශ්න එල්ල කීරීමකින් තොරව අවනත වන කොතරම් කෑගැසීම් හා ගුටිබැට ඔහුගෙන් එල්ල වුවත් ව්‍යාග්‍රයෙක් මෙන් ඔහු වෙනුවෙන් දිවි පිදිමට වුවද ඉදිරිපත් වන පක්ශපාතී සුනඛයෙකුගේ ක්‍රියාකලාපයටයි.
"ඔයාගේ බාප්පාට පරිස්සමින් සලකන්න ඕනා දන්නවද.එයාට අමුතු ගති තියනවා.පිට මිනිස්සු එයාව මුලින් හරියට තේරුම් ගන්නේ නෑ.එයා මාව කසාද බැදපු දවසේ ඉදලාම මට හොද සැමියෙක් වුනා."
ගල් ඇල්ලූ පොළවක් සහිත එම මුලුතැන්ගෙයිහි එහා මෙහා දුවමින් කාර්යබහුලව කෑම මේසය සකස් කරන අතරතුර ඇය ඔහේ කියවාගෙන ගියාය.
-----------මතු සම්බන්ධයි----------
No comments:
Post a Comment