ජොස් මර්ලින් එම සතිය පුරාවටම නිවසින් බැහැරව සිටියෙන් මේරිට එම ප්‍රදේශය මනාව අධ්‍යනය කරන්නට ඉඩ ප්‍රස්ථාව සැලසිනි.පුංචි අම්මාට ගෙදර දොර හා මුළුතැන්ගෙයි වැඩ කටයුතු වලට උපකාර කිරීමෙන් අනතුරුව ඇයට ඇය කැමති තැනක නිදහසේ ඇවිද යාමට හැකියාව තිබිණි.
එම විල්ලුව ඇය මුලින් සිතුවාටත් වඩා චණ්ඩ වූත් වනගත වූත් ස්ථානයක් බව ඇය වටහා ගත්තාය.විසල් කාන්තාර පෙදෙසක් මෙන් එය නැගෙනහිර සිට බටහිරට ඇදී ගියේය.අඩි පාරවල් එහි මතුපිට එහෙමෙහෙ දිව යන්නට වූ අතර ක්ෂිතිජ රේඛාව ඛණ්ඩනය කල උස්වූ විසල් කදු ගැට තැන් තැන් වලින් මතුවී තිබුණි.එය කිසිදා මිනිස් ස්ඵර්ශයක් නොලද නිහඩ හිස් භූමියකි.උස් වූ කදු මුදුන් වල ගල් කුළු එකිනෙකා මත වැටී තුබුනේ විවිධ රටා මවමිනි.මැවුම්කරුවානන්ගේ හස්තයෙන් එම ගල් කුළු මැවූ දින පටන් ඒවා උදාර ආරක්ෂකයන් මෙන් එහි නැගී සිටින්නට ඇතුවා නිසැකය.ඒ උස් කඳු මුදුන් වල බැටළු රංචු ජීවත් විය.එම විල්ලුවේ ආහාර සොයමින් දසත ඇවිදින කලු පැහැ වසු පැටවුන්ගේ කුර පරෙස්සමින් දැඩි පොළවම තොරා ගනිමින් ගමන් කරන්නට විය.සහජ උරුමයෙන් ලද දැනුමෙන් ඔවුන් එම කොල පැහැ දිගු තණකොල මඟහැරියේ පෙනුමෙන් එසේ වුවත් ඒවා සැබවින්ම මෘදු භයානක මුලා කරවන සුළු මඩවගුරු බව දත් නිසාය.එම උස් කඳු මුඳුන් වලටම ආවේණික වූ නිහඬ බවක් ඒවා වෙනත් යුගයකට අයත් බව විදහා දැක්වීය.කලෙක මෙහි වැජඹුනු එහෙත් තිබූ බවක් වත් නොඅඟවා අතීතයට මුසුවී ගිය යුගයක්.මිනිසා මෙලොව පහළ වීමට පෙර යුගයක්.
එක් දිනක් මේරි විල්ලුවේ නැගෙනහිර පෙදෙසේ ජොස් පළමු දින රාත්‍රියේ විස්තර කරන ලද දිශාවට ඇවිදයන්නට විය.ඇය මඳ දුරක් කඳු අතරට ඇවිදගොස් නැවතී ඇය වටකර සෑම දිශාවකටම දිව යන හිස් විල්ලුවේ මැද සිටගෙන සිටියාය. ඇයට තමා ඉදිරියෙන් පොළව බෑවුම් වන ස්ථානයක වූ ගැඹුරු හා අන්තරාදායක වගුරු බිම දැකගත හැකිවිය.කුඩා දිය පහරක් ඈත සිට විත් මීට එකතු විය.එම වගුරු බිමේ ඈතින් අනෙක්පසට වන්නට ඇඟිලි අහස දෙසට එල්ලකරගත් විශාල ගල්කුළක් විය.එය කැඩුනු අතක කොටසක් විල්ලුවෙන් ඉහළට මතුවී තිබෙන්නාක් මෙන් පෙනුනු අතර එහි මතුපිට, කලා කරුවෙකුගේ අතින් නිම වූවාක් මෙන් අනර්ඝ නිමාවකින් යුතු විය.මෙය කිල්මාර් ගල්කුළ විය යුතුය.මින් මඳක් එපිටින් කඳු, හිරු වසාගෙන පැතිරෙන්නට වූ පෙදෙසේ ඈතට වන්නට ජොස් මර්ලින් ඉපදී ඇත.ඔහුගේ බාල සොහොයුරා දැනටත් මෙහි ජීවත් වෙයි.මැතිවු මර්ලින් ඇයට පහළින් වූ මෙම වගුරු බිමේ ගිලී මියගොස් ඇත.මේරි එක්වරම එම කඳුගැටයට පිටුපස හරවා විල්ලුව හරහා දිවයන්නට විය.ඇය නැවතුනේ එම විසල් කදු අතර විල්ලුව අතුරුදන් වී එම ගල්කුළද ඒ අතර සැඟව ගිය පසුයි.ඉතින් ඇය බලාපොරොත්තු වූවාට වඩා වැඩි දුරක් ඇය පැමිණ තිබුනු අතර නැවත නිවසට යෑමට දිගු ගමනක් යාමට තිබුණි.
අවසන් ගල්කුළද අතුරුදන් වීමට ගතවූ එම කල්පයක පමණ කාලයෙන් පසුව අවසානයේ ඇයට ජැමෙයිකා තානායමෙහි උස දුම්කවුලු ඈතින් දිස්වන්නට විය.ඇය වත්ත හරහා ගමන් කරන විට ඇය දුටුවේ ඉස්තාලයේ දොරටුව හැර තිබෙන බවත් අශ්වයන් එහි ඇතුලත බැඳ දමා තිබෙන බවත්ය.ඇයගේ හදවත කිඳා බසින්නට විය.ජොස් මර්ලින් ආපසු පැමිණ ඇත. ඇය ඉදිරිපස දොරටුව ඇයට හැකිතරම් සෙමෙන් විවෘත කලත් එය විරුද්ධත්වය පාන්නාක් මෙන් ගල් සහිත පොළවේ වැදෙමින් මහ හඩක් නැංවීය.එක් නිමේෂයකින් තානායම්කරුවා එහි පැමිණි අතර ඇය කාමරයට යෑමට තරප්පු පෙළ නගිනවාත් සමඟම ඔහු ඇයට කතා කලේය.
"මෙන්න ඉන්නවා" ඔහු කීවේය.
"අද හවසට නම් ඔහාට වෙලා හැංගිලා ඉන්න වෙන්නේ නෑ.අද හවසට ඔයාට ඔයාගේ බාප්පාත් එක්ක තැබෑරුමේ වැඩ තියෙයි.අද දවස කවද්ද කියලා මතක නැත්ද?"
මේරි කල්පනා කිරීමට මඳක් නැවතුනාය.ඇයට දින ගතවූ අයුරු පිලිබඳ කිසිඳු අදහසක් නොවීය.ඇය මෙහි පැමිණියේ සඳුදා අශ්වකරත්තයෙන්ද?එසේ නම් අද සෙනසුරාදායි.සෙනසුරාදා රාත්‍රිය!!.ඇයට එක්වරම ජොස් මර්ලින් අදහස් කල දෙය වැටහිනි.
අද රාත්‍රියේදී ජැමෙයිකා තානායමට එම මිනිසුන් පැමිණෙනු ඇත!
----------------මතු සම්බන්ධයි-------------
No comments:
Post a Comment