"මිනිස්සු ගෙනියන අශ්ව කරත්ත දැන් මෙහෙ නවත්තන්නේ නෑ.මම දුක් වෙන්නේ නෑ.මොකද ඇති තරම් අමුත්තො මෙහෙට එන නිසා.අනික වැදගත් මිනිස්සු මෙතනින් ඈත් වෙල ඉන්න තරමට මට හොඳයි. අහ්..මෙහෙ ඇති තරම් බොන්න තියනවා හොඳද.ඒවායෙ අඩුපාඩුවක් නෑ.
මෙහෙට හැම සෙනසුරාදාම රෑට් කට්ටියක් එනවා.එතකොට සමහරු ගෙවල් වල දොරවල් හොදට යතුරු දාගෙන කන් දෙකේ ඇඟිලි ගහගෙන නිඳාගන්නවා.
සමහර දාට මහ රෑ,මේ විල්ලුවේ අනික් හැම ගෙදරක්ම නිශ්ශ්‍යබ්දයි, කළුවරයි.එතකොට සැතපුම් ගානක් එහාට තියන එකම එළිය ජැමෙයිකා තානායමේ ජනෙල් වලින් එන එවා විතරයි.මිනිස්සු කියනවා මෙහෙන් එන කෑකෝගැහිලි,සින්දු කියන සද්දේ ඈත තියන රෆ්ටර් වල ගොවිපලවල් වලටත් ඇහෙනවලු.
ඔයාට ඕන නම් පුළුවන් ඒ රෑ කාල වලට මෙහෙ තැබෑරුමේ ඉන්න.එතකොට බලාගන්න පුළුවන් මොන වගේ යාළුවන්වද මම ආශ්‍රය කරන්නේ කියලා."
මේරි සියොළගම පොළවට මුල් ඇද්දාක්මෙන් සෙලවීමකින් තොරව තම අසුනෙහි ආධාරක තදින් අල්ලාගෙන සිටියාය.
"ඒ හැමෝම මට බයයි" ඔහු කියාගෙන ගියේය.
"ඒ සාපලත් හැම එකාම.කිසිම මිනිහෙක්ට බය නැති උන්, මට බයයි.මේ බීම විතරයි මට හරහට හිටලා තියෙන්නේ.මේ බීමයි මගේ රත් වෙච්ච ලේයි."
"ඒක අපි හැමෝටම තිබුන සාපයක්.මගේ පරපුරේ එක මර්ලින් කෙනෙක් වත් අද වෙනකල් සාමකමී විදියට නින්දෙදි මැරිලා නෑ.
මගේ තත්තාව එක්සෙටර් වලදි එල්ලලා මැරුවා.ඒ එයා මිනිහෙක් එක්ක රංඩුවට ගිහින් ඒකව මරල දාපු නිසයි.
මම තමයි සහෝදරයො තුන් දෙනෙක් ඉන්න පවුලේ වැඩිමලා...අපි හැමෝම හැදුනේ වැඩුනේ කිල්මා කඳුගැටයේ හෙවනේ.මේ විල්ලුව දිගේ දිගටම අර පැත්තට ඇවිදගෙන ගියොත් ඔයාට බලාගන්න පුළුවන් මහ විසාල පර්වතයක්.හරියට අහසට එල්ල උනු යක්ශයාගේ අත වගේ.ඒක තමා කිල්මා කන්ද.ඒ කන්ඳේ හෙවනේ ඉපදුනා නම් ඔයත් බොන්න පටන් ගනීවි මං වගේ."
"මගේ මල්ලි මැතිව්, ට්‍රෙවතා මඩවගුරේ ගිලිලා මැරුනා.එයා ගැන කිසිම ආරංචියක් නැති උනාම අපි හිතුවේ එයා නාවිකයෙක් වෙන්න ගිහින් කියලයි.ඒත් ඒ අවුරුද්දේ ග්‍රීශ්ම සෘතුවේ මාස හතක්ම මේ පොළවට වැස්සක් වැටුනේ නෑ.මැතිවුගේ මලමිණිය වගුරෙන් උඩට මතු උනා.එයාගේ අත් දෙක උඩට ඉස්සිලා තිබ්බා.ගිජුලිහිණියෝ එයා වටේ කැරකි කැරකි හිටියා.
මගේ පොඩි මල්ලි ජෙම් තමා පවුලේ අත දරුවා.මැතිවුයි මමයි ලොකු කාලෙත් එයා අම්මගේ සායවල් වල එල්ලි එල්ලි හිටිය පොඩි එකෙක්.මට කවදාවත් ජෙම් එක්ක එකඟතාවයකට එන්න බැරි උනා.එයාට ඕනවටත් වඩා මොළේ තියනවා-ඒත් කට පරිස්සම් කරන් ඉන්නේ නම් නෑ.
ඔහ්.වෙලාව ආවාම එයාල ජෙම්ව අල්ලගනී.එයාටත් මරණ දඩුවම දෙයි හරියට එයාලා මගේ තාත්තාට කලා වගේ."
ඔහු තමාගේ හිස් වීදුරුව දෙස බලමින් මදක් නිශ්ශ්‍යබ්ද විය.
"මම දැන් කියෙව්වා ඇති.අදට තවත් කියවන්නේ නෑ.දැන් ඇඳට යනවා මේරි.ඉස්සරහ දොරට හරියටම උඩින් තියෙන්නේ ඔයාගේ කාමරේ තමයි."
මේරි ඔහු පසුකර යන්නට සැරසෙත්ම ඔහු ඇගේ උරහිස් වලින් අල්ලා ඇයව තමා දෙසට හරවා ගත්තේය.
"සමහර දාට රෑ කාලේ මේ පාරේ යන කරත්ත වල සද්දෙ ඇහෙයි"ඔහු කීවේය.
"ඒවා මේක පහුකරලා යන එකක් නෑ.මේ ජැමෙයිකා තානායමේ මිදුලේ එවා නවත්තයි.ඔයාට අඩි සද්ද ඇහෙයි මිදුලෙන්.කතා කරන සද්ද ඇහෙයි ඔයාගේ ජනේලෙට පල්ලෙහයින්.ඒත් ඒ කිසි දෙයක් නෑහුන ගානට ඇඳට වෙලා ඉන්න ඕන මේරි යෙලන්.ඔයාගේ ඇඳ රෙද්දෙන් මූණ් වහගෙන ඉන්න ඕනා.ඔයාට තේරුනාද?"
"ඔව් බාප්පේ"
"හොදයි.දැන් යන්න පුළුවන්.මගෙන් වැඩිය ප්‍රශ්න අහන්න ආවොත් මම ඔයාගේ ඇගේ හැම ඇටයක්ම කුඩු කරලා දානවා"
ඇය කාමරයෙන් පිටතට විත් අඳුරු පැසේජය පසු කොට දෙ අත්ලෙන් බිත්තිය අතගාමින් තරප්පු පෙල නගින්නට විය.බාප්පා කියා තිබූ පරිදිම ඇගේ කාමරය පිහිටා තිබුනේ ඉදිරිපස දොරට ඉහලිනි.ඇගේ ඇදුම් පෙට්ටිය කාමරයේ බිම තබා තිබිනි.එහි වූ ගොරෝසු බිත්ති වල බිත්ති කඩදාසි අලවා නොතිබුනු අතර පොලවට අල්ලා තිබූ ලෑලිද අපිරිසිදු ඒවා විය.මේසයක් වෙනුවට තැබූ අනෙක් පස පෙරලන ලද පෙට්ටිය මත පලුදු වී ගිය කන්නාඩියක් තබා තිබිනි.ඇදෙහි වූ තුනී ඇද රෙදි, එවා යටට වී උණුසුමට නිඳාගැනීමට තරම් වියලුණු ඒවා නොවීය.ඇය ජනේලය අසලට ගොස් අවට බලාසිටියාය.මාරුතය පහව ගොස් ඇතිමුත් වැස්ස තවමත් මුස්පේන්තු බවින් යුතුව සිහින්ව ඇදහැලෙමින් තිබුනු අතර නිවසේ පැත්තකින් පහලට ගලා ගිය වැසි ජලයෙන් ජනේලයේ වූ කුණු දියවී යන්නට විය.
ඇයට ඉදිරියට කුමන ආකාරයේ දේ වලට මුහුණ දීමට සිදු වනු ඇත්ද.ඒවායින් ඇය කොතරම් බියපත් වුවත් කම් නැත.ඇය ජැමෙයිකා තානායම දමා යන්නේ නැත.ඇය මෙහි පේශන්ස් පුන්චි අම්මා සමග රැදී සිටිය යුතුය.ඇයව මේ ස්ථානයට අවශ්‍ය කර තිබේ.
ඉතින් මේරි ඇද සිටි ඇදුම් පිටින්ම ඇගේ තද ගතියෙන් යුත් ඇඳෙහි දිගා වූවාය.නින්දට පෙර යඥ්ඤාව මුමුනන අතරද ඇගේ සිතුවිලි අතර සිර වී සිටින සිත එවායින් ගලවා ගන්නට ඇය අපොහොසත් විය. එම අවසානයක් නොමැති රාත්‍රියේ පුරා පැය ගනනක් ඇය, මිනිත්තු ගනන් කරමින් නිදි නොලබා ඇඳෙහි වැතිර සිටියාය.අවසානයේ නිවස පිටුපස ගොවිපලෙන් පලමු කුරුලු ගී නාදය ඇසෙන විට ඇය ගණන් කිරීම නවතා ගැඹුරු නින්දකට පිවිසියාය.
---------------------මතු සම්බන්ධයි-----------------------------
No comments:
Post a Comment